วันหนึ่งฉันเดินเข้าถ้ำ

ในช่วงเวลาที่หงุดหงิดอารมณ์ไม่ดี เลยหาทางออกโดยการไปเที่ยวเชียงใหม่ สถานที่่ๆประทับใจที่สุดคือ ถ้ำแม่ออน เพราะเป็นที่ๆต้องใช้ความพยายาม ความตั้งใจที่จะเอาชนะความเหนื่อยและความกลัวของตัวเอง เพราะต้องเดินเท้าขึ้นไปปากถ้ำ แล้วเดินลงบันไดที่สูงและชันมาก ถ้ามองด้วยสายตาตั้งแต่จุดเริ่มถึงปลายทางจะทำให้เราท้อมาก ไม่อยากจะไป แต่เมื่อเปลี่ยนความคิดว่าเราไปจากจุดนี้แค่ช่วงสั้นๆ เมื่อเราทำได้ในช่วงหนึ่งแล้วเราก็เริ่มรู้สึกดีที่ทำได้และอยากพยายามที่จะไปให้ได้มากกว่านี้อีก อยู่ข้างในได้อยู่กับตัวเองและความมืด ทำให้ได้ยินเสียงต่างๆมากมาย เสียงสะท้องของการเดิน เสียงน้ำหยด เสียงนก หรือแม้แต่เสียงหัวใจ และเสียงความคิดของตัวเองก็ยิ่งชัดเจน